Pani Premier zapowiedziała, że nie podpisze konkluzji. I dobrze. Tyle, że konkluzją raczej można się popisać niż ją podpisać. I tu Pani Premier się popisała …konkluzją właściwą dla zdań wygłaszanych przez Pana Prezesa.
Do prawidłowego wyciągania wniosków, tu dochodzenia do konkluzji, czyli uznania zdania na podstawie przesłanki rozumowej niezbędna wydaje się być logika w której to nauce zawiera się dedukcja.
W sprawie wyboru przewodniczącego RE zaistniała taka zależność, która spełnia wymogi definicji racji. Ponieważ nie pada tu kwestia racji stanu czy nawet żywnościowej, należy przyjąć, iż chodzi o tą rację która przypisana jest logice a tam zdanie „A” ( zdanie Pana Prezesa ) jest racją zdania „B” ( zdanie Pani Premier ). Ponieważ zadanie Pani Premier jest następstwem zdania Pana Prezesa a pan Prezes jest gwarancją prawdziwości Pani Premier, warunek racji zostaje spełniony a zatem istnieje warunek dla przesłanki ( wystawienie kandydatury z tzw. tabletu). Niestety, od tego zdania nie zaczęło się wnioskowanie, ponieważ nie zostało ono uznane za prawdziwe, tak więc zabrakło procesu wnioskowania który nazywamy konkluzją. Z naszej, polskiej, strony. Inna rzecz, że większość Polaków miała inne zdanie w tej sprawie.
Ze strony Rady Europejskiej zdanie Tuska, iż chce być dalej przewodniczącym RE ta uznała za prawdziwe z czego nie mogło wyniknąć następowanie Saryusz-Wolskiego. Skutek jest nam znany, na konsekwencje musimy poczekać .
Konkluzja.
W polityce, jak w całym naszym życiu, niezbędne jest właściwe rozumowanie, natomiast do prawidłowego rozumowania niezbędny zdaje się jeden, dobrze rozwinięty organ. Jest to cerebrum.
W przeciwnym razie konkluzja może oznaczać dla nas powrót do przełomu XVII i XVIII wieku i być napisem na trumnie zawierającym ostatnią sentencję mowy pogrzebowej.
